На мове арфы гаварыць Не кожны, мабыць, можа. Але калі душа баліць, На мове арфы гаварыць – Дапамагае Божа. На мове арфы гаварыць – Сягаць у свет аблокаў, На мове арфы гаварыць – Вяртацца да вытокаў: Туды, дзе каня просіць піць... Гады зязюля лічыць... На мове арфы гаварыць – Пяшчоту некаму дарыць, Не кажучы слоў лішніх!.. На мове арфы гаварыць – Нібы Ікар сябе спаліць, Але агонь душы данесці, Каб іншым шлях іх асвяціць І навучыць дабро тварыць, – На мове арфы – мове песні… Як плынь ракі не супыніць, Назад нішто не вернеш... На мове арфы гаварыць – Бы вартавым адказным быць: І сумнявацца і любіць, Пакуль у талент верыш!..
|
|